Dead Space: Aftermath to kolejny produkt osadzony w wykreowanym przez Visceral Games uniwersum - uniwersum pe³nym nekromorfów, skorumpowanych urzêdników i sekciarzy gotowych poœwiêciÌ ludzkoœÌ dla tajemniczego markera. Jest to drugi po Downfallu film animowany, przedstawia wydarzenia bezpoœrednio poprzedzaj¹ce historiê opowiedzian¹ w Dead Space 2. Akcja filmu rozpoczyna siê w momencie gdy grupa ¿o³nierzy z rz¹dowego statku przechwytuj¹cego dostaje siê na pok³ad (a raczej to co z niego zosta³o) kr¹¿ownika za³ogowego O'Bannon.

Widok, który tam zastaj¹ jest jak ¿ywcem wyjêty z nocnego koszmaru - na korytarzach le¿¹ zmasakrowane zw³oki, wszêdzie pe³no krwi i resztek ludzkich cia³. Wygl¹da to tak jak gdyby stado dzikich bestii przesz³o korytarzami O'Bannona, morduj¹c wszystkich w zasiêgu wzroku. Znajduj¹ jednak czterech ocala³ych, którzy przeniesieni (choÌ si³¹) zostaj¹ na pok³ad rz¹dowego pojazdu - doktor Isabel Cho, by³y marine Nickolas Kuttner, in¿ynier Alejandro Borges i naukowiec o nazwisku Stross. Dostarczeni na statek, przekazani zostaj¹ w rêce specjalnej jednostki, której celem jest wydobycie od nich informacji, na temat wydarzeù w których uczestniczyli. Ka¿dy z nich, ma swoj¹, mroczn¹ i mro¿¹c¹ krew w ¿y³ach opowieœÌ..

Tak mniej wiêcej wygl¹da ca³y film - ka¿dy z przetrzymywanych opowiada swoj¹ wersjê wydarzeù, które razem tworz¹ doœÌ klarowny obraz tego co sta³o siê na O'Bannonie. Mamy tu doczynienia w³aœciwie z dwiema historiami - pierwsza, zrealizowana w 3D, to akcja dziej¹ca siê na rz¹dowym statku, druga historia, to zrealizowane w formie animowanych retrospekcji historie bohaterów.

Warto podkreœliÌ zabieg, który zastosowali twórcy - kreska w ka¿dej retrospekcji jest inna. Przyznam, ¿e sam na pocz¹tku siê nie po³apa³em i mia³em spory problem z odró¿nianiem postaci, jednak potem zrozumia³em o co chodzi i doceni³em ten element. Dziêki takiemu zagraniu, podkreœlona jest subiektywnoœÌ historii opowiadanych przez bohaterów, za to du¿y plus. Co do samych postaci - s¹ one dosyÌ ciekawe, na pewno znacznie bardziej rozbudowane ni¿ w Downfallu. Mamy chocia¿by romans Cho i Strossa, rozpacz Kuttnera po stracie córki, interesuj¹ce relacje Borgesa z kuzynem - wszystko to nadaje im odrobinê g³êbi, pozwala z¿yÌ z nimi i sprawia, ¿e nie s¹ zwyk³ym miêsem armatnim, zabijanym po kolei przez scenarzystów, jak dru¿yna Vincent w pierwszym filmie.

Mimo, ¿e wstawki 3D zastosowane s¹ g³ównie po to aby "wyczyœciÌ historiê" przed zaserwowaniem kolejnej, animowanej retrospekcji, to trzeba zganiÌ za nie autorów. Kanciaste modele, kiepska mimika twarzy, fatalne (o ile w ogóle s¹?) tekstury - to wszystko pozostawia wiele do ¿yczenia i sprawia, ¿e czekanie na kolejn¹ czêœÌ historii O'Bannona jest po prostu mêcz¹ce. Tutaj ogromny minus dla twórców, bo gdyby przy³o¿yÌ siê do tego elementu, film pod wzglêdem realizacji by³by prawie bez wad.

Muzyka i gÂłosy postaci, bez wiĂŞkszego zarzutu, aktorzy dobrze siĂŞ spisali. MoÂżna siĂŞ tego byÂło spodziewaĂŚ patrzÂąc na Downfalla, takÂże tutaj nie ma Âżadnego zaskoczenia. Momentami Âśmieszny wyglÂąd nekromorfĂłw, bardziej przypominaÂły mi potwory z kiepskiej mangi niÂż przeraÂżajÂące monstra. Film warto obejrzeĂŚ, zwÂłaszcza jeÂżeli jest siĂŞ fanem produktĂłw Viscerala. Nie jest to moÂże kino, ktĂłre poleciÂłbym koneserowi na piÂątkowy wieczĂłr, jednak jeÂżeli ktoÂś ma ochotĂŞ obejrzeĂŚ dobrze narysowanÂą, krwawÂą animacjĂŞ, nie wymagajÂącÂą wiele myÂślenia to warto zapoznaĂŚ siĂŞ z Dead Space: Aftermath.

Ocena: 6/10

+ ró¿ne style animacji

+ ciekawe postacie

- wstawki 3D

- Visceral mĂłgÂłby przystopowaĂŚ z ekspansjÂą marki..